قلب تو از جنس سنگه ، قلب من عاشق ترینه
هر قدم دور میشی از من ، گریه به چشمام میشینه
این دل دیوونه از تو ، پر غرور از جنس کوه شد
از بهار میگفتی اما ، با خزونت رو به رو شد

همه شبهامو نبودی ، با خیالت سر میکردم
همه فصلاتم بهاری ، من همون پاییز قبلم
به دلم میگفتم اینجاست ، تو دلم صدات میکردم
توی قاب عکس سردت ، روز و شب نگات میکردم

دل به رویا میدم هر شب ، غرق رویای تو میشم
درد و دلهامو شبونه ، من به عکسای تو میگم

وقتی سمت آینه میرم ، مردی از تبار غصه
این سوال بی جواب ، طعنه وار ازم میپرسه
چی سرت آورده دنیا ، اینجوری شکسته چهره ت
حرف من براش سکوته ، با یه دنیا بغض و حسرت

عشق و عاشقی کجا بود ، ما که از تبار دردیم
هرجا پا نذاشته دیدیم ، سمت غصه برمیگردیم
زخم تنهایی عمیق شد ، هرچی از رفتن گذشتیم
منو مرد توی آینه ، بی صدا به پات شکستیم

دل به رویا میدم هر شب ، غرق رویای تو میشم
درد و دلهامو شبونه ، من به عکسای تو میگم

وقتی سمت آینه میرم ، مردی از تبار غصه
این سوال بی جواب ، طعنه وار ازم میپرسه
چی سرت آورده دنیا ، اینجوری شکسته چهره ت
حرف من براش سکوته ، با یه دنیا بغض و حسرت